تأثیر ارزیابی گروهی پویا بر یادگیری ساختارهای مجهول توسط فراگیران زبان انگلیسی ایرانی

چکیده با توجه به نظریه ی اجتماعی-فرهنگی ویگوتسکی که معتقد است ارزیابی گروهی پویا پتانسیل لازم برای فراهم نمودن بافتی برای تسخیر منطقه ی رشد تقریبی رشد گروهی از فراگیران را دارد(پوهنر و لنتالف، 2010 ; شعبانی، 2010) این مطالعه در نظر دارد به بررسی نقش ارزیابی گروهی پویا بر یادگیری ساختارهای مجهول با میانجی معلم ها در خلال تعاملات ارزیابی گروهی پویا با گروهی از فراگیران بپردازد. به این منظور، دو گروه از زبان آموزان سطح پایین-متوسط ایرانی به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی با نامهای همزمانی (25) و تجمعی (25) تقسیم شدند. آنان دو گروه از زبان آموزان زبان انگلیسی در گروه سنی 16 تا 18 بودند. هر دو گروه 6 جلسه آموزش داده شدند. جلسات اول و آخر به اجرای پیش آزمون و پس آزمون اختصاص داده شد و در 4 جلسه ی دیگر به آموزش ساختارهای مجهول بر اساس رویکردهای همزمانی و تجمعی پرداخته شد. مواد استفاده شده در جلسات پیش آزمون و پس آزمون یک تست 35 سوالی معلم-ساخت از 4 ساختار جملات مجهول بود. در این مطالعه نتایج نشان داد که یادگیری ساختارهای مجهول با دو رویکرد همزمانی و تجمعی ارزیابی گروهی پویا به طور معنادار افزایش یافت و هیچ تفاوت معناداری میان این دو رویکرد مشاهده نگردید. علاوه بر این، یافته های حاصل از مصاحبه نشان داد که هر دو رویکرد در یادگیری ساختارهای مجهول موثر بوده اند و نقشی اساسی در یادگیری ساختارهای مجهول داشته اند.